havle

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

havle

sorumsuz, kaytarıcı, iş sorumluluğu olmayan, oyuna eğlenceye düşkün, boşta gezen. Caş ~ bolup kalığa tebiregendi: oğlan kaytarıcı olmaya bayladı, ~ caş: oyuna eğlenceye düşkün, ~ adam: sorumsuz adam.

Son arananlar:

• recorder,
• məşuq,
• abla,
• talu,
• zelil,
• aýnamak,
• iskemek,
• lavozim,
• cıldaş,
• kazanda,
• lektsiya,
• Təşkilat,
• gündüz,
• atele,
• cəldlik,
• süni,
• nihak,
• Dulda,
• duzlu,
• ersinmek,
• karbonari,
• havle