havle

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

havle

sorumsuz, kaytarıcı, iş sorumluluğu olmayan, oyuna eğlenceye düşkün, boşta gezen. Caş ~ bolup kalığa tebiregendi: oğlan kaytarıcı olmaya bayladı, ~ caş: oyuna eğlenceye düşkün, ~ adam: sorumsuz adam.

Son arananlar:

• Hafta,
• Salıncak,
• mövqe,
• magnat,
• trotter,
• evren,
• burt,
• naşa,
• damnation,
• ilik,
• tomuk,
• oyna-,
• evince,
• laqma,
• psychology,
• olmuş,
• calında,
• karıvsuzlanmak,
• learning,
• ulterior,
• evolve,
• havle