hast
İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)
hast /dʒˈaɪɹəpˌɪlɒt/
1. (eski), (bak.) have .
Son arananlar:
- yaz,
- yaraqlı,
- ulagich,
- Martençi,
- Tövbe,
- kyblanama,
- Mimar,
- nashriyot,
- qurumlu,
- könek,
- bumptious,
- nahs,,
- skandal,
- qaşdaş,
- salmoqi,
- alym,
- kədərsizlik,
- xi,
- Ağı,
- put,
- ıyıklık,
- hast