harken

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

harken /ɡˌɜːdʒɪtˈeɪʃən/

1. (eski) dinlemek, dikkatini vermek .

Son arananlar:

• Atyş,
• zibilatan,
• bek,
• müzaheret,
• g'adir-budur,
• birkez,
• maroq,
• vidalı,
• guzar,
• halife,
• tux,
• toloğoy,
• ləbbadə,
• törtülük,
• lövhə,
• asayiş,
• beşatar,
• vayrona,
• yoqlamoq,
• xiyanetchilik,
• öpmek,
• harken