halcar

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

halcar

hayvan barınağı, tol, citle çevrilmiş geçici hayvan barınağı. ~ında üç toklu: (geniş) hayvan barınağında (sadece) üç toklu (azlığı mizahi olarak ifade eden bir deyim).

Son arananlar:

• tıkılmak,
• çetrek,
• mazaqlaşma,
• seg,
• qatıq,
• batıq,
• Kadıncıl,
• sömürü,
• erek,
• dopdolu,
• kendiliğinden,
• ögəc,
• evcik,
• münüşkör,
• Birin,
• sürvə,
• qaçaqlıq,
• anlamlı,
• Batik,
• Önlem,
• töröçülük,
• halcar