halbara

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

halbara

ahmak, budala, kazkafalı; bk. halahosta.

Son arananlar:

• avadanlıq,
• tukumduk,
• archer,
• izbe,
• goltaşmak,
• Yankı,
• Doglamoq,
• çuw,
• qawa,
• Gaňňalamak,
• paqirimaq,
• müstəvi,
• kösö,
• tərəqqi,
• gumalak,
• ob&,
• sapança,
• əzadar,
• junun,
• eýwan,
• almashmaq,
• halbara