halayık

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

halayık

[Köken: Arapça] Kün

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

halayık

и. 1) кол; 2) ялчы, хезмәтче

Son arananlar:

• column,
• famile,
• seraphic,
• dank,
• name,
• bereki,
• günah,
• zöhrə,
• kolenkor,
• ashy,
• mürçemiýan,
• dürs,
• süprüntü,
• qurum,
• actually,
• abala,
• sımaç,
• yélmek,
• çıtlamak,
• tigirlek,
• Öýermek,
• halayık