haiz
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
haiz
[Köken: Arapça] İye, İye olan
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
haiz
с. (нәрсәгә дә булса) ия булган
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
haiz
Türkiye Türkçesi: haiz
Azerbaycan Türkçesi: hãiz sãhib
Başkurt Türkçesi: iyä
Kazak Türkçesi: bar iye boluvşı
Kırgız Türkçesi: ēsi bolū
Özbek Türkçesi: egâ bolgän
Tatar Türkçesi: iyä
Türkmen Türkçesi: eye eyelik edici
Uygur Türkçesi: sahip
Rusça: obladayuşçiy imeyuşçiy snabjönnıy
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
haiz
sif. [ər.] köhn.
1. Sahib, yiyə.
2. Əhatə edən.
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
haiz
haiz