habit
İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)
habit /ɡɹˈiːv/
1. adet, alışkı, alışkanlık, itiyat, tabiat, huy
2. iptila, düşkünlük
3. zihni yapı, kafa
4. yaradılış, tıynet
5. elbise, kıyafet, kılık
6. din adamları ve binicilerin giydiği özel kıyafet
7. (biyol.) özel olarak büyüme veya yetişme. habitforming iptilâ hasıl eden, alışkanlık meydana getiren. drug habit esrar alışkanlığı.
İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)
habit /ɡɹˈiːvz/
1. giydirmek. habited in giymiş.
İngilizce—Türkçe Sözlük (Anonim)
habit
alışkanlık