gıp

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

gıp

(pekiştirme eki) ~ - gırın: op oyuk, ~ - gırtçı: dip diri, kap katı.

Son arananlar:

• neyzileshmek,
• buğdaygüvesi,
• precalculate,
• nezir,
• lanj,
• porsuk,
• nezle,
• rene,
• Helicopter,
• nezm,
• nibs,
• vasiyet,
• nicelik,
• İrinli,
• nifaq,
• çolpa,
• Cırtış,
• miri,
• maliyet,
• başsız,
• nifoq,
• gıp