gönçi

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

gönçi

[gö:nçü], at. Gön önümçiliginiň işgäri, gön işläp bejerýän işgär.

Son arananlar:

• xoşagəlim,
• salatyn,
• salturmak,
• damalanma,
• piyan,
• gyk,
• paň,
• chiqarmoq,
• jor,
• oyulmaq,
• təsnifat,
• kesmek,
• diremek,
• Dünən,
• ýeňegen,
• hamildar,
• İşlem,
• donanım,
• ayıp,
• Plan,
• təzminat,
• gönçi