gönçi

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

gönçi

[gö:nçü], at. Gön önümçiliginiň işgäri, gön işläp bejerýän işgär.

Son arananlar:

• tapgyr,
• zob,
• aha,
• bidəva,
• dişləmək,
• iskek,
• kadeh,
• siltemek,
• Kayıl,
• görelde,
• ventil,
• tegiz,
• garatiken,
• paho,
• Defnetmek,
• komot,
• Foursquare,
• koymak,
• şatlyk,
• zich,
• hasbıhal,
• gönçi