gökala

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

gök-ala

[gö:ğ-a:la], at. Tene zarba düşüp, gan öýmek zerarly emele gelen menekler.

Son arananlar:

• atıır,
• kaýsy,
• turuv,
• iyesiz,
• yechinmoq,
• poğaça,
• mosque,
• tajriba,
• salmoq,
• töñek,
• ikit,
• tiklik,
• asudə,
• zümzüme,
• bitemek,
• bardor,
• gözleme,
• Hoşnut,
• sectarian,
• crossroads,
• Koyak,
• gökala