gökala

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

gök-ala

[gö:ğ-a:la], at. Tene zarba düşüp, gan öýmek zerarly emele gelen menekler.

Son arananlar:

• magistrate,
• sylaça,
• çor,
• meñdeşmek,
• gravitation,
• dolana,
• ebon,
• syp.,
• emeldar,
• refrigerate,
• Mərəkə,
• acul,
• koğa,
• Fel,
• vərmek,
• pit,
• Gulpak,
• Moor,
• ,n,,
• yırtıcı,
• jeneratör,
• gökala