göceb

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

göceb

güreşçi, pehlivan.

Son arananlar:

• tuğamiral,
• añır,
• antkeni,
• sizgimoq,
• yungluq,
• könçek,
• Ovmak,
• qistirmoq,
• Cayloo,
• manatlıq,
• asqı,
• suluula,
• qaroqchi,
• informal,
• tarançı,
• tünügün,
• taşlav,
• tirgiz,
• acılı,
• sugurmoq,
• ýuwdum,
• göceb