gın

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

gän

[gä:n], at. Malyň etiniň, ýagynyň içinde bolýan owunjak mäz.

Son arananlar:

• cüdö,
• buğalanma,
• bonding,
• kocabaşı,
• koşkur,
• moma,
• Mangır,
• tirmen,
• italy,
• xatun,
• oqlovchi,
• karizma,
• nebatat,
• funerary,
• bajaw,
• keriv,
• kımılsız,
• KUMRAL,
• shohsupa,
• puf,
• yépish,
• gın