guwanç

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

guwanç

[guwonç], at.1. Bir zada bolan begenç, şatlyk. 2. Oglana dakylýan at.

Son arananlar:

• Örüş,
• çalka,
• balandparvoz,
• Ağras,
• lentil,
• İzhar,
• köşə,
• ýakmak,
• boysundur,
• fıkra,
• təriflənmək,
• deb,
• yanıg,
• misafirhane,
• həmrəylik,
• Müttefik,
• Hal��,
• Ninni,
• üzüaçıq,
• ayırışık,
• razz,
• guwanç