gural

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

gural

[gura:l], at. Zat ýasamak, bejermek üçin ulanylýan, dürli hyzmaty ýerine ýetirýän enjam, şaý, serişde, esbap. Är öwner, gural işlär (Nakyl).

Son arananlar:

• sınsımak,
• erlen,
• buut,
• bileği,
• Inzibati,
• köçüvçü,
• ezozikrom,
• çert,
• xud,
• derzaýy,
• tığız,
• minelayer,
• Kalta,
• lightness,
• Çökelti,
• qoğal,
• mön,
• bani,
• deception,
• Sürüşmek,
• cesaretsiz,
• gural