gunah
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
gunah
f. 1. Günah 2. Suç.
Son arananlar:
- yarak,
- Piston,
- Hostes,
- qamimaq,
- soğuv,
- emekçi,
- birjachi,
- qayirma,
- bolta,
- Bəxtiyar,
- añırt,
- camal,
- byrım,
- çaynalğan,
- bolkulda,
- podshohparast,
- abnus,
- ikilem,
- ıntımaktuu,
- haşere,
- tawar,
- gunah