soğuv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

soğuv

saz çalma, dokuma, vurma.

Son arananlar:

• öýdüş,
• Erde,
• qistiriqlik,
• bilesigeliji,
• arıg,
• Bıçkın,
• salol,
• töwen,
• dışarı,
• misginsokar,
• yarag,
• otel,
• soku,
• şıyrak,
• tapt,
• minbər,
• çaynalğan,
• yarak,
• Piston,
• Hostes,
• qamimaq,
• soğuv