soğuv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

soğuv

saz çalma, dokuma, vurma.

Son arananlar:

• tañat,
• cekendos,
• YUMRU,
• shalaq,
• Hörmək,
• turak,
• arslan,
• coşkunluk,
• balança,
• araq,
• əyləmək,
• çekit,
• matruş,
• çilek,
• arbaş,
• superstition,
• havas,
• məh,
• neft,
• sapturmak,
• eyne,
• soğuv