gulla

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

gulla

(malk.) tabut. Ağaç ~: ağaç tabut.

Son arananlar:

• elbukja,
• Gerçek,
• tortishuv,
• shock,
• perplexed,
• tetiriklik,
• yupang,
• vaguely,
• yumaloqyostiq,
• respublika,
• çarwaçy,
• sopi,
• baylan,
• Qada,
• Qaraca,
• kiçeňräk,
• uky,
• yükleyici,
• resul,
• okşoo,
• kesindi,
• gulla