girtçi

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

girtçi

(malk.) bk. gırtçı.

Son arananlar:

• welfare,
• tülemek,
• şugut,
• işgal,
• arxadan,
• atake,
• başcısız,
• obamaoba,
• parlamaq,
• botko,
• kerez,
• çelebi¨,
• Bükmek,
• arxaizm,
• käşir,
• dimension,
• tolmoç,
• günorta,
• tuval,
• Şeýdip,
• arxayik,
• girtçi