girtçi

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

girtçi

(malk.) bk. gırtçı.

Son arananlar:

• Ağlamak,
• mamat,
• s,
• miqdar,
• irkilmək,
• undeserved,
• qarpınmaq,
• arak,
• calamaq,
• swept,
• garip,
• cayça,
• tebermek,
• olur,
• Kudur,
• dirsəkləmək,
• putaq,
• çavmak,
• Cat,
• yadlaşmaq,
• sheyx,
• girtçi