getto

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

getto

[ital.] Orta əsrlərdə Avropada, habelə bəzi ölkələrdə: müəyyən dini və irqi qrupa mənsub adamların məcburən yaşamaları üçün ayrılmış şəhər rayonu məhəlləsi. Zənci gettosu.

Son arananlar:

• Zaya,
• nəbatatçı,
• gülab,
• Şatafat,
• suusa,
• çögörül,
• kirkirə,
• konkurs,
• firar,
• metaforik,
• telly,
• arkar,
• sünbül,
• sagan,
• yaylanmaq,
• büzmə,
• bozoy,
• BİQSİMOq,
• türgenleşdirmek,
• gönenmek,
• Ləzzət,
• getto