Jüýje

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

jüýje

[jüýjö], at. 1. Towuk, käkilik, sülgün we ş.m. guşlaryň çagasy. 2. Egin-eşige gaýma bilen ilki iki sanjylyp, soňra şol sanjymlaryň aralygyndan ýene bir gezek sanjylyp salynýan nagyş.
 ‣ Jüýjäni güýz sanaşmak işiň soňuna seretmek, işiň netijesini belli bir möhletde barlap görmek, ýeri gelende hasaplaşmak.

Son arananlar:

• onbaşı,
• sanki,
• Keçi,
• aşk,
• bezirgan,
• ýüňlek,
• heartily,
• demokratiýalaşdyrmak,
• greatly,
• opqun,
• Birden,
• kəc,
• yanlama,
• spar,
• mantık,
• şoxay,
• Qop,
• k������k,
• oprak,
• vasiyet,
• ukala,
• Jüýje