gemrişmek

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

gemrişmek

işl. 1. Birnäçe bolup gemirmek. 2. Biri-biri bilen agyz urup uruşmak. Daşarda iki sany it gemrişip durdy. 3. Basalaşmak, dalaşmak. – Çagalar, beýdip gemrişip durmaň.

Son arananlar:

• carlama,
• fantastika,
• Karakol,
• alan,
• karala,
• domuz,
• məna,
• Nor,
• japonca,
• qarmaqvari,
• kıran,
• kahava,
• asset,
• batas,
• qaynaga,
• kasıbkusub,
• onto,
• birik,
• bégen,
• Tep,
• horon,
• gemrişmek