gahgir

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

gahgir

I. sif. Yerişini tez-tez dəyişən, sabit yerişi olmayan. Gahgir at.

II. məh. Narın sarı qum. Daşın üstünə gahgir tökmək.

Son arananlar:

• nesilsiz,
• Bayrak,
• genghiskhan,
• aldırlı,
• balit,
• Kulcha,
• serepçile,
• tişilik,
• tirraqi,
• haýat,
• ruhoniy,
• descend,
• tirishchan,
• gelşik,
• keñitüü,
• nürlü,
• taturgan,
• çekilmek,
• Şirkət,
• Ultun,
• tirishmoq,
• gahgir