gahgir

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

gahgir

I. sif. Yerişini tez-tez dəyişən, sabit yerişi olmayan. Gahgir at.

II. məh. Narın sarı qum. Daşın üstünə gahgir tökmək.

Son arananlar:

• gururlanmak,
• illustration,
• sınsımak,
• meýit,
• qalampir,
• g&,
• dañkan,
• razılaşmaq,
• skat,
• exploration,
• tübik,
• Bölük,
• biryolluq,
• öçmek,
• Üns,
• könelge,
• crankshaft,
• isinikli,
• Pitik,
• Plastilin,
• Tosiq,
• gahgir