fırğavun

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

fırğavun

firavun, sahtekâr, çok fena (adam).

Son arananlar:

• Göç,
• buraxılmaq,
• suçluluk,
• tümel,
• süzgeç,
• irde,
• orospu,
• jürlemek,
• hüýr,
• Beyaz,
• kırtış,
• Aktyor,
• ikramiye,
• keçə,
• gərək,
• tepeli,
• ugan,
• küy,
• supura,
• ojiz,
• berq,
• fırğavun