feyz
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
feyz
is. [ər.] Nemət, bərəkət, rifah, bolluq. // İnsanın hər hansı maddi və mənəvi tələbini təmin edən, ona zövq verən, məmnunluq hissi törədən, fayda verən şey. [Məlikşah:] Səfər et, bax, nə gözəldir dünya; Çox olur feyzi xəyal aləminə. H.Cavid. Öz feyzini hər yanda təbiət; Vermiş bizə zəhmətlə, əməklə. M.Müşfiq. • Feyz almaq (aparmaq) – bax. feyzlənmək. Padşah o qədər feyz apardı ki, naxoşluğu tamam sağaldı. “Məsum”. Dünyaya gəlmişik; Həyatdan, dünyadan feyz alaq; Dünyaya gəlmişik; Dünyada ucalaq. B.Vahabzadə.