eşil

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

eşil-

mut. eş - ııı - ten; eşilgen kum: uynayan, bir halde kalmıyan kum; büyük kumsal; koyduñ kardı eşildı : koyunun karın delinip dagıldı (bağırsaklar yayılıp yatıyor).

Son arananlar:

• advokat,
• karmaç,
• ugujy,
• sığ,
• är,
• çerkesça,
• suwjuk,
• əşrəfi,
• eňek,
• baliğ,
• çetük,
• laziz,
• yirik,
• tazkira,
• Eşsiz,
• çerkez,
• köz,
• mendeker,
• populate,
• şüəra,
• zişan,
• eşil