eğin

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

eğin

и. 1) иң, иңсә; җилкә ягы; 2) гәүдә

Son arananlar:

• unat,
• bugarmak,
• za'if,
• külük,
• atadanqalma,
• İqtidarsız,
• onulmak,
• lessen,
• koşunbaş,
• sulatmaq,
• göçme,
• hasta,
• imkaniyet,
• granat,
• kuurdak,
• Geçim,
• deduktiv,
• goç,
• kitabxana,
• mança,
• takşal,
• eğin