eçkiağaç
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
eçkiağaç
karaağaç (bot).
Son arananlar:
- kargış,
- Yon,
- qaranquş,
- anise,
- zay,
- alignment,
- farrosh,
- muzey,
- erta,
- arkalı,
- daanışman,
- admission,
- sorma,
- seltenet,
- köplemek,
- ürküşmek,
- lira,
- mə’lum,
- əlac,
- Galaksi,
- kimyon,
- eçkiağaç