etekceñ

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

etek-ceñ

etek-yen. ~i-ceñi ariv tigilgendi: eteği yeni güzel dikilmiş.

Son arananlar:

• Kabıl,
• cakmak,
• gıcırdamak,
• vindicate,
• Yanma,
• eksi,
• negatif,
• e,
• açıtkıç,
• termoq,
• şüüdrüm,
• Sası,
• tüzlük,
• bund,
• battal,
• özgergüch,
• yanıltma,
• tozgalanmak,
• balalayka,
• sıdrılmak,
• AZU,
• etekceñ