cakmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cakmak

1. sürmek. Gırcınña cav ~: ekmeğe yağ sürmek, boyav ~: boya sürmek. 2. yakmak, tutuşturmak. Ot ~: ateş yakmak.

Son arananlar:

• haricen,
• mizah,
• tup,
• şuluq,
• miss,
• norka,
• Maskara,
• enelüü,
• kərrə,
• variasiya,
• ulvi,
• könçök,
• Kezen,
• esletmek,
• encam,
• ýarar,
• arıksı,
• göçgün,
• avamlıq,
• Macera,
• Transparent,
• cakmak