eskirmek

Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)

eskirmek

1. Aşınmak
2. Bayatlamak (Yemek)

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

eskirmek

eskimek, yıpranmak, bozulmak. Kiyimlerim eskirgendile: elbiselerim eskimişler, meşinala eskirgendile: makinalar yıpranmışlar, makinalar eskimişler, col azığıbız eskire tebiregendi: yol azığımız bozulmaya başlamış.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

eskirmek

eskimek,I, 228

Son arananlar:

• cantav,
• tapşurmak,
• Küy,
• özön,
• vaxtsız,
• taskak,
• Çehre,
• unama,
• OLTA,
• kamilləşdirmək,
• alıngan,
• uns,
• Tol,
• ehtiva,
• sun,
• münəvvər,
• Qahr,
• antiqa,
• tinkildi,
• xo'p,
• mayaq,
• eskirmek