eskirmek

Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)

eskirmek

1. Aşınmak
2. Bayatlamak (Yemek)

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

eskirmek

eskimek, yıpranmak, bozulmak. Kiyimlerim eskirgendile: elbiselerim eskimişler, meşinala eskirgendile: makinalar yıpranmışlar, makinalar eskimişler, col azığıbız eskire tebiregendi: yol azığımız bozulmaya başlamış.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

eskirmek

eskimek,I, 228

Son arananlar:

• onovçu,
• turaç,
• pik,
• minomyot,
• kucur,
• Amr,
• kaphak,
• yatırılmaq,
• yoklatmaq,
• maddilik,
• həmişə,
• baraçı,
• keymek,
• gatma,
• partladılmaq,
• kayran,
• qoruyucu,
• siyish,
• apogey,
• türmize,
• çer,
• eskirmek