esirik

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

esirik

esrik, azğın, şımarık, sarhoş. ~ adam: sarhoş adam, ~ ösgen arpa: azgın büyüyen arpa.

Son arananlar:

• şaly,
• kokuy,
• Gırtlak,
• deklanşör,
• tökmək,
• etimoloji,
• gul,
• mountain,
• opuz,
• evident,
• bediiylik,
• qaşqabaq,
• yep,
• külünmek,
• şıxır,
• servant,
• uykalış,
• guşənişin,
• kısaca,
• absorption,
• öksüzleniv,
• esirik