erkiruv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

erkiruv

(erkek-ıruv) erkişi, erkek.

Son arananlar:

• ýençmek,
• joniqmoq,
• yubiley,
• köynök,
• türtü,
• xuvari,
• badagaç,
• yaslamak,
• Ağ,
• gopcul,
• ýelpeselenmek,
• yangrimaq,
• müdəbbir,
• mangal,
• camak,
• kihi,
• cüzük,
• humoral,
• chokma,
• keel,
• cherkov,
• erkiruv