erjeşmek

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

erjeşmek

işl. Bir işe erjellik bilen baş goşmak; biriniň garşysyna çykmak, sürünmek, jedelleşmek, dawalaşmak. Bermejek bolup erjeşme, özünem daňyp alyp gaýdyber (“Görogly”).

Son arananlar:

• komsomol,
• çıtlak,
• transgression,
• Rakam,
• təntik,
• bunamak,
• koşmon,
• kümşüldeýiş,
• sabza,
• merkuriý,
• slanets,
• yücelmek,
• pozitif,
• pavyon,
• Efendi,
• bujur,
• körmöksön,
• İhmal,
• Bilak,
• itfaiye,
• katarakt,
• erjeşmek