erjeşmek

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

erjeşmek

işl. Bir işe erjellik bilen baş goşmak; biriniň garşysyna çykmak, sürünmek, jedelleşmek, dawalaşmak. Bermejek bolup erjeşme, özünem daňyp alyp gaýdyber (“Görogly”).

Son arananlar:

• alynky,
• çiyil,
• vahmak,
• tutkun,
• yurun,
• tesmiye,
• bolsun,
• alalı,
• hytaý,
• məmulat,
• dana,
• xasislik,
• alğan,
• golca,
• Sümsüle,
• patlamak,
• pasaj,
• seksan,
• etles,
• wormy,
• Girizmek,
• erjeşmek