eriş
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
eriş
1. tat arış : mensucatta boyuna atılan iplik; erkek eriş (dokuma ameliyesinde) arışın aşağı sırası; urkaaçı eriş : arışın üst sırası eriş - arkak bolup «arış - argaç olarak» : bir tabaktan, bir kaşıktan yercesine dost olarak; 2. dokuma, kumaş (başlıca kıymetli dokuma); 3. mec. nikah mukavelesi; nikah; er öltürüp, eriş bozganım cok ats.: kocayı öldürüp, nikah bozduğum yoktur (ben bir mücrim değilim).
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
eriş
at.Mata, haly dokamak üçin ýüwürdilýän ýüp ýa-da ýüplük. Dokmaçy aýallaryň hemmesi erişden başlaryny galdyryp, aňka-taňka bolşup seredişdiler (A. Durdyýew).
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
eriş
gayretli, ihtiraslı, kıskanç. ~ adam: gayretli adam, anı ~ bolğanın bilebiz: onun ihtiraslı olduğunu biliyoruz, ~ sabiy: kıskanç çocuk.