eritmek
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
eritmek
ф. 1) эретү; 2) күч. әрәм-шәрәм итү; 3) күч. борчуга салу
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
eritmek
eritmek.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
eritmek
eritmek.I, 208 bkz> erütmek