eretmek
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
eretmek
işl. 1. Eremek derejesine ýetirmek. Demir eretmek. 2. göç.m. Bedenine ýeňillik bermek, lezzet bermek. Sesi güýçli doň ýüregi eretdi (N. Pomma).
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
eretmek
taşağı çıkarmak, iğdiş etmek; çocuğu sünnet etmek; erkekleşmek. I, 208 bkz> arıtmak, eredmek