enişge

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

enişge

aşağı, aşağıya, yere; alt kademe. ~ tüş: aşağı in, ~ kara: aşağıya bak, tik ~: dik aşağı, tepe aşağı, ~ iyilmek: aşağıya eğilmek, yere eğilmek, örge ~ baradıla: yukarıya aşağıya yürüyorlar; ~den kelgen tilek: alt kademeden gelen rica, ~ni katı tutarğa kerekdi: alt kademeyi sıkı tutmak gerekir.

Son arananlar:

• Qərib,
• soyarık,
• teñel,
• nationalistic,
• cetişim,
• külembike,
• atake,
• karbit,
• çekiştirmek,
• Teñe,
• aynen,
• naçar,
• quotient,
• messenger,
• kanselyariya,
• barık,
• pifos,
• arsu,
• qırmabadam,
• combined,
• uygunluk,
• enişge