enişge

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

enişge

aşağı, aşağıya, yere; alt kademe. ~ tüş: aşağı in, ~ kara: aşağıya bak, tik ~: dik aşağı, tepe aşağı, ~ iyilmek: aşağıya eğilmek, yere eğilmek, örge ~ baradıla: yukarıya aşağıya yürüyorlar; ~den kelgen tilek: alt kademeden gelen rica, ~ni katı tutarğa kerekdi: alt kademeyi sıkı tutmak gerekir.

Son arananlar:

• ormak,
• dizginlemek,
• Narpyz,
• telmir,
• desise,
• köpitmek,
• specie,
• turmushlamoq,
• kurun,
• tegishli,
• saten,
• yaşılbaş,
• alish,
• səyirtmək,
• keçtir,
• gerekyarak,
• tüplübaşlı,
• bozguncu,
• beygir,
• sıñsımak,
• ornatmoq,
• enişge