endikli

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

endikli

[ennikli], syp. Endigi bolan, endik edinen.
 ‣ Endik etmek özüňi alyp batmakda bir zat etmegi öwrenmek, ram etmek. Ýata garna hiç zat iýmezlige endik edipdirin. Irden turup, daşarda eýläk-beýläk ylgamagy endik edipdirin.

Son arananlar:

• tepki,
• soraqlaşmaq,
• novcha,
• kaptarboz,
• nur,
• yaxa,
• Sogan,
• taraqqiylashmoq,
• yalışmak,
• kerchief,
• nişan,
• kürü,
• İxtisas,
• bulaluu,
• graceful,
• kıtay,
• vayrona,
• Vuruş,
• onamak,
• Musiqipərəstlik,
• mansab,
• endikli