endikli

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

endikli

[ennikli], syp. Endigi bolan, endik edinen.
 ‣ Endik etmek özüňi alyp batmakda bir zat etmegi öwrenmek, ram etmek. Ýata garna hiç zat iýmezlige endik edipdirin. Irden turup, daşarda eýläk-beýläk ylgamagy endik edipdirin.

Son arananlar:

• Zekat,
• keremet,
• kabin,
• agın,
• abıru,
• insanpərvərcəsinə,
• söw,
• yatızdırmaq,
• derme,
• zenker,
• namuna,
• yolovchi,
• bombardiman,
• çıymıt,
• Kainat,
• ökmöt,
• başha,
• burungicha,
• evirgen,
• alıs,
• bayaq,
• endikli