endamlı

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

endamlı

с. 1) буйлы; 2) сылу, зифа

Son arananlar:

• kəlpətin,
• ördəkburun,
• Hayda,
• romanticism,
• kutam,
• hamaş,
• fido,
• kəfgir,
• telling,
• rüşvet,
• çormok,
• tuvduk,
• muska,
• imalə,
• chavkon,
• temsil,
• abacı,
• gabuşur,
• dernemek,
• Darbe,
• weight,
• endamlı