emgemek

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

emgemek

[emğemek], işl. Özüňe dözüp işlemek, özüňe agram salyp işlemek. Janyňy emgemeseň, özünden bitmez iş (A. Kekilow).

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

emgemek

emek çekmek, zahmet çekmek· I, 284, 362

Son arananlar:

• MİRAP,
• şəfiq,
• çoktuu,
• parsı,
• duppuk,
• kuuçu,
• işenim,
• çoppa,
• thankful,
• mırıq,
• unsiya,
• avkalamak,
• uhul,
• bolmak,
• organizer,
• apellyatsiya,
• səpələnmə,
• toydi,
• fersiz,
• suus,
• yorğa,
• emgemek