emgemek

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

emgemek

[emğemek], işl. Özüňe dözüp işlemek, özüňe agram salyp işlemek. Janyňy emgemeseň, özünden bitmez iş (A. Kekilow).

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

emgemek

emek çekmek, zahmet çekmek· I, 284, 362

Son arananlar:

• Çın,
• Tentak,
• cogor,
• ildet,
• yuzlab,
• elementary,
• Tırtıl,
• Erkinlik,
• hövlnak,
• bədirlənmək,
• Tepe,
• ýazlag,
• Basınç,
• ertik,
• anaç,
• çuçhuv,
• ayem,
• pistik,
• saparta,
• pey,
• kansıra,
• emgemek