elev

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

elev

eleme, elkten geçirme.

Son arananlar:

• retort,
• eyvah,
• kaçık,
• yosunlu,
• talvasa,
• müalicə,
• gümleýiş,
• Koltuk,
• öçeşmek,
• sınam,
• aziz,
• zuhur,
• zarurat,
• gyzdyrmak,
• Sıkna,
• bozagan,
• kun,
• aqrabo,
• yuwug,
• señilçek,
• SUMKA,
• elev