eleman
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
eleman
[Köken: Fransızca] İşçi, Yumuşçu, Kullukçu
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
eleman
и. 1) элемент, өлте; катлаулы бер нәрсәнең аерым өлешләреннән берсе; 2) әһел, билгеле бер җәмгыять һ. б. әгъзасы, билгеле бер катлам кешесе
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
eleman
Türkiye Türkçesi: eleman
Azerbaycan Türkçesi: ⱨidmätçi gullugçu
Başkurt Türkçesi: ⱨiⱬmätsi işsi
Kazak Türkçesi: kızmetker
Kırgız Türkçesi: kızmatçı
Özbek Türkçesi: ⱨizmätçi idàrä ⱨàdimläri
Tatar Türkçesi: ⱨizmätçi işçi
Türkmen Türkçesi: īşgǟr
Uygur Türkçesi: ⱨizmätçi personal
Rusça: personal kadrı