elem
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
elem
[Köken: Arapça] Kaygı, Bun, Göyünç
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
elem
и. 1) авырту, сызлау; 2) кайгы, хәсрәт
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
elem
Türkiye Türkçesi: elem
Azerbaycan Türkçesi: äläm
Başkurt Türkçesi: kayğı köyönös ⱨäsrät
Kazak Türkçesi: şer muŋ
Kırgız Türkçesi: kayğı dart muŋ
Özbek Türkçesi: äläm därd
Tatar Türkçesi: kayğı köyiniç ⱨäsrät
Türkmen Türkçesi: gayğı gussa
Uygur Türkçesi: äläm därt
Rusça: duşevnaya bol' góreç peçal' gore
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
elem
a. Elem, ıstırap, azap. Elem chekmek – Azap çekmek; ıstırap çekmek. Elimige chidalmidim – Istırabına dayanamadım. Elem qilarliq – Istıraplı. U elimini mendin alidu – O öcünü benden çıkanyor.