eklenç

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

eklenç

at. Eklenmek üçin gerek bolan serişde, ýaşamak üçin zerur zat. Neressäniň eklenç düşdi başyna (A. Kekilow).
 ‣ Eklenjiň gözüni görmek ýaşaýşyň ýeňil, amatly tärini tapmak, aňsat düşewüntli ýere duşmak. Sen eklenjiň gözüni görüpsiň.

Son arananlar:

• öçürme,
• kundak,
• etkilemek,
• halət,
• ebak,
• sünggümek,
• şöököt,
• oyuk,
• bürüncek,
• yoqa,
• uyalamak,
• otalamak,
• otag,
• ruhen,
• otalmak,
• aşırmak,
• entsiklopediya,
• söngüye,
• selam,
• ələmə,
• moyana,
• eklenç