ekinçi
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
ekinçi
ikinci.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
ekinçi
at.1. Ekin ekmek bilen meşgullanýan, ekin ekýän adam, daýhan. 2. göç.m. Ekine düşýän (mal). Ekinçi mal.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
ekinçi
ikinci. ~ kün: ikinci gü, ~ adam: ikinci adam.