ekek

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

ekek

bk. erkek.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

ekek

ortaya düşmüş. I, 78 § ekek işler; ortaya düşmüş kadın· I, 78

Son arananlar:

• yetişme,
• avunmak,
• zevk,
• yılmak,
• çımçık,
• ujaşmak,
• Yenilmek,
• öcəşmək,
• sirek,
• İncelik,
• elkinlik,
• kılıçlanmak,
• etme,
• Ayin,
• qürbət,
• tumançaq,
• girift,
• tüpürmek,
• Ruda,
• Özel,
• geğirmek,
• ekek