ekabyr

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ekabyr

[eka:vyr], syp. Ýaş taýdan ulurak, özüni oňaryp ugran, daýawrak (oglan hakda). Inim, biz atadan bäş dogandyk, iň ekabyram özümdim (“Edebiýat we sungat”).

Son arananlar:

• cuvmak,
• berdir,
• modernity,
• botaloq,
• döz,
• Hasret,
• salkınlamak,
• kaliumlu,
• sırrolmak,
• Kucur,
• aytıv,
• Okul,
• astakputulda,
• folklorşünaslıq,
• dönence,
• garaýyş,
• trest,
• şefkat,
• zahirdə,
• solim,
• gösteriş,
• ekabyr