ekabyr

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ekabyr

[eka:vyr], syp. Ýaş taýdan ulurak, özüni oňaryp ugran, daýawrak (oglan hakda). Inim, biz atadan bäş dogandyk, iň ekabyram özümdim (“Edebiýat we sungat”).

Son arananlar:

• okumyş,
• kəc,
• kifayətdir,
• ugrama,
• hulka,
• cörgömüş,
• shunda,
• sayğaşka,
• conquer,
• kuşkonmaz,
• vallahi,
• taraqqiylashmoq,
• yeniçeri,
• erdii,
• üşünmək,
• inscription,
• yudum,
• sanchilmaq,
• club,
• İşarət,
• kulgi,
• ekabyr