ejel

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

ejel

a. Ecel. Ejili yetti – Eceli gelmiş. Öz ejilidin öldi – Kendi eceli ile öldü. Ejellik zerbe – Öldürücü darbe.

Son arananlar:

• ıslık,
• meyli,
• cılavuk,
• hippo,
• sapanlamak,
• janköýer,
• highhanded,
• kuka,
• ýanpyçak,
• acuk,
• urug,
• karnaşlık,
• İymoq,
• was,
• sergak,
• olturğuç,
• Möhtac,
• tütün,
• öýjük,
• başıküllü,
• pine,
• ejel