ejel

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

ejel

a. Ecel. Ejili yetti – Eceli gelmiş. Öz ejilidin öldi – Kendi eceli ile öldü. Ejellik zerbe – Öldürücü darbe.

Son arananlar:

• egeç,
• abartı,
• sectarian,
• sairə,
• aşuu,
• yatquzmaq,
• çolamak,
• teswirlemek,
• zəmzəm,
• ruhubelentlik,
• aksamak,
• hamsykmak,
• agaç,
• incurable,
• çıkğan,
• gaçalga,
• çalbaş,
• qapaq,
• jonlanmoq,
• zerde,
• canavar,
• ejel