eget

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

eget

vassal, uşak, hizmetkâr. Köt ~: kıç yalayıcı, yaltak.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

eget

gerdek gecesi gelin içln gönderilen hizmetçi kad ın·I, 51

Son arananlar:

• yakıt,
• arapça,
• zeper,
• hunar,
• fesleğen,
• əmgək,
• Gap,
• Pima,
• touchstone,
• menşe,
• aşgar,
• kinci,
• kubant,
• müteaddit,
• kañğırt,
• düyə,
• graveyard,
• cüsse,
• Yogurt,
• tilöö,
• sinlemek,
• eget